Banyak yang babilang, ini pendidikan so jadi satu hak asasi yang musti didapatnya orang-orang. Kon pamarentah juga salalu babilang, supaya ini orang-orang tua tatap bakase skolah depe anak, jang kase putus itu skolahnya anak-anak.
Cuma ini yang om susupo bingung akan, ini pendidikan dianggap parlu skali, kon orang-orang tua disuruh supaya bakase skolah depe anak-anak, cuma pas mo skolah, ada orangtua yang kalangkabut karna musti bakupikir akan depe doi mo kase maso anak di skolah. Noh bayangkan, ada skolah-skolah dianggap deng merasa hebat, baru so bapatok-patok angka tertentu buat biaya badaftar ulang.
Yah, depe jadi akhirnya banyak yang kalangkabut kon tapiung-piung, karna pusing baku cari akan doi. Apalagi, skarang ini baku temu deng kaparluan puasa deng hari raya. Kalu yang pagawenya pamarentah te ada masalah, karna pamarentah so kase gaji 14 buat hari raya deng gaji 13 buat kaparluan skolahnya depe anak-anak. Kon kamarin, om susupo badengar lagi soal keluhannya warga Tanjung, soal doi maso skolah yang bikin pusing dorang.
Ini yang om susupo pikir, parlu diurusnya pamarentah, supaya jang mo maso skolah bikin orang tua yang depe hidup susah, akhirnya bapikir, lebeh bae te usah bakase skolah anak. Ini skolah-skolah juga, kan depe isi guru-guru, coba bapikir akan juga susahnya orang-orang tua. Kalu yang pagawenya pamarentah, termasuk itu guru-guru negeri, memang te ada masalah, karna negara so bakase tunjangan sagala rupa, tapi kalu yang bukan pagawe negeri, kan kasian skali...**